Party Squad in de Alpen

Langverwacht en breeduit aangekondigd met honderden mails. De Party Squad kwam naar de Alpen. En wel naar Verbier om precies te zijn. Een onverwachte bestemming voor het feest, omdat er tussen de seizoenen welgeteld 283 mensen wonen. Desalniettemin was het feest er niet minder om. Om dit feest bij te wonen zijn we na het koeiengevecht naar Verbier geknald, om ons aan te sluiten bij de Party Squad.

Het koeiengevecht was een mooie, maar modderige aangelegenheid. In Zwitserland schijnen er veel boeren te zijn die hun koeien niet leren om melk te geven, maar om met de koppen tegen elkaar te beuken. Iets wat wij als Nederlanders niet goed begrepen, dus tijd om een kijkje te nemen. We wisten absoluut niet wat te verwachten en werden dan ook verbaasd met wat we zagen. Er worden 10 koeien met grote nummers op hun rug een arena in gejaagd, waarna het gevecht kan beginnen. Als er even niks gebeurd zijn de scheidsrechters zo vriendelijk om de koeien naar elkaar toe te drijven en de koppen letterlijk bij elkaar te steken. Een gevecht kan 2 seconden duren, maar ook 20 minuten. De koeien staan dan dus 20 minuten met de koppen tegen elkaar. De cow(ard) die het eerst wegrent, heeft verloren. Er komt niks geen bloed aan te pas, dus de Partij voor de Dieren kan thuis in Nederland blijven.

Goed, back to the Party Squad. Na een klein voorproefje van liedjes die onderweg verzonnen en uitgevoerd waren, was het meteen weer als vanouds: veel batsen, weinig chicks. Na een potje "four kings" (mam, dit is een onschuldig kaartspelletje), toch stiekem even in het centrum kijken of er een bar is waar meer dan vijf mensen zitten. Niet gevonden, dus dan maar pitten om de volgende dag de berg op te kunnen lopen.

Juist, de berg, een meertje, veel sneeuw, veel zon, veel zweet. Kortom, alle ingredienten voor een mooie tocht waren aanwezig. Dat het een mooie tocht was, is zeker. Te zien aan de foto's.

Om bij te komen van het wandelingetje had Harrie een chalet gebouwd met sauna en bbq. Nog bedankt daarvoor Harrie. Heerlijk met je verbrande kop in de sauna, om daarna bij een klein vuurtje vooral veel onzin te verkopen.

Zaterdag wou Harrie ons nog even een mooi uitzichtpunt laten bezoeken. Na "halverwege" even een pauze te hebben gehouden, was 5 meter verder de top bereikt. Goed werk, dikke vis. Het uitzicht was er niet minder om. Hierna vond de Party Squad het tijd om hun kunsten ergens anders te vertonen en zijn ze naar Sion afgereisd. Na een bezoekje aan het kasteel en het plaatselijke meertje een 12 persoonspizza gegeten en op zoek gegaan naar een uitgaansgelegenheid. Dit werd gevonden. Na het eerste cafe vond een lid van de Party Squad het tijd om naar huis te gaan, waarna een emotioneel afscheid volgde... Ondanks dit moeilijke moment is de Party Squad doorgegaan met hun tour. In de beachbar werd het feest voortgezet en er werden zelfs wat dans moves geoefend. Moe van de hele trip is het ons zelfs gelukt om Weerts stil de stadtmission in te smokkelen. Er was heel wat gepraat van te voren voor nodig, maar het resultaat mocht er zijn. Weerts die vijf minuten zijn bek houdt. Hulde. Een mooi eind van het bezoek van de Party Squad.

Als inwoners van Sion moeten we ons ook laten gelden als FC Sion het veld moet betreden. Dit keer was het de laatste wedstrijd van het seizoen tegen FC Luzern. Als er gewonnen zou worden, werd Europees voetbal gehaald. Zo geschiedde. Deze keer hadden we plaatsen op de Noord tribune. Daar waar de ultras zich bevinden. Heel vet, om alle liedjes mee te zingen, ook al kennen we er niks van. Hele goeie sfeer.

Ciao en tot de volgende keer